laura-barten.reismee.nl

Vrienden, carnaval en helaas een nieuwe zoektocht

Sorry, sorry, sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik een nieuwe blog heb geschreven.

In de afgelopen 2 weken is er een hele hoop gebeurt. De tijd vliegt, het is hier fantastisch en natuurlijk is het bijna elke dag heerlijk weer.

Na mijn vorige blog begon mijn eerste werkweek alleen. Vanaf dag 1 was het duidelijk dat het niet makkelijk ging worden. De 3 meiden hebben alle 3 een big attitude, dus dat is een hele klus.
Op maandag is het de dag van de schoonmaak. Alle bedden moeten worden verschoond, het hele huis stofzuigen en moppen, alles wassen, opvouwen en weer terug in de juiste kasten leggen. Ik ben verantwoordelijk voor de was van het hele huis. Ik kreeg al gelijk medelijden met mama, want hier gooien ze echt alles veel te snel in de was. Waar thuis de meeste was van mij, is hier de minste was van mezelf.
Op dinsdag hoef ik alleen in de ochtend te werken. De kids klaarmaken voor school, lunch boxen en groente en fruit klaarmaken. Als de kinderen naar school zijn ben ik tot donderdag middag vrij. Dit is echt heel lekker en ik ben dan ook vooral op het strand te vinden.
De meiden die ik bij de meet & greet heb ontmoet zie ik veel en we doen vaak leuke dingen. Sabine woont heel dicht bij mij en als we vrij zijn gaan we vaak even naar het strand.
Ondertussen weet ik de weg een beetje en hoef ik mijn maat, google maps, niet de hele tijd meer te gebruiken.

Over maten gesproken... Ik heb nog nooit zoveel vrienden gemaakt als hier. Als je elkaar 1 keer ziet ben je gelijk vrienden of maten. Ideaal natuurlijk en als je iemand niet leuk vind, dan laat je niks meer van je horen en is het ook prima.

Donderdag middag haal ik de kinderen op uit school, dan eten zij wat en ik ga koken. Na het eten gaan ze douchen en naar bed. Echt tijd om nog even te spelen hebben ze hier niet.
Hier thuis hebben ze alleen op vrijdag en soms in het weekend tijd om te spelen met vriendinnetjes. Heel anders dan dat wij dat gewend zijn als kind. Op vrijdag en zaterdag werk ik een ochtendje en verder ben ik vrij. Ik heb dus eigenlijk niks te klagen over mijn werktijden.

Met een bewolkde dag wilde we toch wat doen. We kochten een ticket voor sealife en gingen op pad. Onze maat, de ferry, bracht ons keurig waar we heen moesten. Een rondje sealife en daarna was het overal happy hour! Cockails voor 5 dollar jeeuj! We waren lekker opweg en zijn nog wat drankjes wezen drinken in Manly. Voor het stappen kan je beter in Nederland blijven, want dat valt hier een beetje tegen.

Terwijl in Nederland bijna iedereen carvnaval aan het vieren was, maakte wij ons eigen carnavalsfeest. Eerst even eten bij Steffie en daarna door naar het feest. Jawel, een Nederlands feest. Zo hebben we toch nog 1 avond carnaval kunnen vieren.

Het was weer maandag en dat betekent een nieuwe werkweek.. Helaas zijn de kids en het gezin niet wat ik ervan verwacht had. De twijfels om te blijven het werden met de dag groteren het plezier in het werken met kinderen met de dag minder. In een gesprek over het respect hebben dacht ik dat er wel wat zou veranderen. Dit in combinatie met afspraken die niet worden nagekomen en het niet hebben van een familie gevoel maakte het extra lastig om het plezier thuis te houden.
In overleg met de organisatie ben ik het gesprek met mijn hostmom aangegaan. Die gaf als antwoord: Als je die taken niet wilt doen, dan kan je niet voor deze familie werken. Denk maar over wat je zelf wilt en dan hebben we het er maandag over. Ik heb het hele weekend met de meiden hier erover gepraat, maar ook mijn familie en vrienden thuis. Aangezien ik hier toch voor mezelf ben heb ik het besluit genomen om weg te gaan en op zoek te gaan naar een nieuwe familie.

De zoektocht begint dus weer opnieuw! De familie van Iris zoekt nog een au pair, dus daar ga ik morgen even langs. Een ander meisje wist ook nog een familie dus daar hoop ik ook snel in contact mee te komen. Mijn profiel staat weer online dus ik ben terug bij af. De komende 2 weken kan ik nog hier blijven en werk ik ook nog gewoon. Zodra ik een nieuw gezin heb zal ik het huis verlaten. Heel jammer, maar voor mijzelf de juiste beslissing.

Verder is er hier echt niks te klagen hoor! Leuke mensen, prachtig land en heeeel lekker weer. Ik wil jullie niet jaloers maken, maar gister was het 36 graden :) Deze week dus hard opzoek naar een nieuwe familie en dan het weekend met de meiden op surf kamp!!

Volgende week zal ik weer een blog schrijven over mijn verdere avontuur:)

Liefs,
Laura

Reacties

Reacties

Opa Rob

Leuk te lezen, dat buiten het gezin om, je het naar je zin hebt. Zo zie je maar dat "netwerken" altijd goed is. Succes dat je de juiste keuze maakt voor een nieuw gezin. Gaat best goed komen.

Hans Peters

Hoi Laura, leuk om te lezen hoe het met je gaat. Een klik hebben met ene gezin is heel belangrijk. Mijn beide dochters zijn ook nanny maar dan in dit koude kikkerlandje. Beiden gaan ze heel erg op hun gevoel af als het gaat om de intake bij een nieuw gezin. En niet alleen de kids maar zeker ook de ouders. Goed dat je wat dat betreft voor jezelf op komt. En met die houding en jouw eigenschappen kom je er wel. Er zijn vast nog genoeg gezinnen die graag een Laura zien komen. En netwerken daarbij is natuurlijk hartstikke goed ! Keep that spirit !

mirjam

Hallo Laura,

Fijn dat het zo leuk is met je nieuwe vrienden goed dat je zoveel met ze optrekt en dat je er nu ook steun aan hebt.
Jammer dat het gezin tegen valt en dapper dat je de uitdaging aan gaat om een nieuw gezin te vinden. Zoals je zelf zegt je bent daar voor jezelf. Top en hopelijk lukt het snel en kan je gewoon verder genieten van je avontuur Down under zet hem op je kan het. Veel plezier!

Greet

Hoi Laura,
Wat een avontuur en wat een keuzes.
Goed dat je voor jezelf kiest, je moet tenslotte kunnen terugkijken op een fantastisch jaar met leuke nieuwe vrienden maar zeker ook met een heel leuk gastgezin...
Succes..

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!