Hallo allemaal,

Hier weer een kleine update van mijn leven "down under". Ondertussen zit ik hier vandaag precies een half jaar. Time flies when you're having fun. Want ja, ik maak een hoop leuke dingen mee en vermaak me prima. Ik kom dus voorlopig ook nog niet thuis.

Over 10 weken zit mijn au pair tijd erop en gaat mijn reis eindelijk beginnen. En ik weet het, ik moet genieten van de tijd hier en van de heerlijke kids hier. Doe ik ook zeker maar als ik mag kiezen tussen reisen en werken dan is de keus toch snel gemaakt.

In deze blog wil ik jullie toch wat meer vertellen over mijn au pair life. Ze zijn ondertussen 1 jaar en 2 maanden en groeien onwijs snel. Eigenlijk begin ik het werk steeds leuker te vinden, omdat ik steeds meer met ze kan gaan ondernemen. Zo gaat het brabbelen over in echt praten en rennen ze overal heen. Even met ze naar het park op het gras spelen is dus een hele opgaven als je alleen bent.
Waar wij thuis eigenlijk van kleins af aan al brood eten is dat hier niet een standaart iets. Af en toe krijgen ze een stukje geroosterd brood met vegemite. Dit is onwijs vies, plakt overal en wil je dus vooral niet geven. Ze eten hier vooral veel groeten en vlees. Ook aardappels eten zowel de kids als wij zelf bijna niet. Dat mis ik onwijs... Gewoon een bord met boerenkool of aardappels, groenten en vlees. Gelukkig houd mijn gezin wel van hutspot en word er af en toe gevraagt of ik dat wil maken.

Naast dat de kids steeds meer beginnen te praten weten ze ook heel goed wie ik ben. Zodat ik de deur van beneden open doe rennen ze naar het hekje( kinderslot) om gedag te komen zeggen en een knuffel te halen. Dat is toch leuk om je dag mee te beginnen :) Elke dag word er 2 keer met de kinderen gewandelt, waarbij het vaak 1 keer naar de speeltuin is en 1 keer gewoon een wandeling. De kinderen relaxen en ik loop met een dubbelen kinderwagen. Ik kan niet wachten tot ze zelf het stuk naar de speeltuin kunnen lopen!
Ook word er bijna elke dag iets geverft met de kinds. Mama houd er niet zo van als ze vies worden, maar helaas heeft ze 3 nanny's die het wel goed vinden om lekker met blote handen en voeten te verven. Aangezien wij de was doen is het ook altijd ons eigen probleem.

Nog 10 weken... Het klinkt nog ver maar ik weet dat het zo voorbij is. Ik mag dus nog 10 weken genieten van deze heerlijke kids.

Verder is er nog een trip tussendoor gekomen en ga ik van 11 t/m 14 augustus een lang weekend naar Melbourne. Even weg uit Sydney en vast een voorproefje op onze volgende reis. De andere weekenden zo vol mogelijk plannen om nog zo veel mogelijk te zien van Australië. Over 2 weken zal ik daar over vertellen.

Officieel zou mijn au pair tijd er nu op zitten. Wat dus helaas betekent dat al mijn vriendinnen nu klaar zijn en al thuis zijn of dit weekend naar huis gaan. Alleen Lieke en ik blijven van ons groepje nog over. Soms weet je bij mensen dat je ze niet meer gaat zien na een tijd hier, maar in een half jaar hebben we als groep zoveel leuke dingen gedaan en onvergetelijke tijd gehad. Dit wordt terug in Nederland zeker doorgezet.
Zo leer je sowieso een hoop als je ver weg bent van huis. Je leert kennen wie wel en wie er toch geen vrienden blijken te zijn, maar ik leer vooral mezelf kennen. Wat soms erg confronterend is, maar waar ik alleen maar sterker uit hoop te komen. Één ding weet ik zeker: Het hele werken en reizen zou ik iedereen aanraden. Zelf zou ik de volgende keer op een work/holiday visa gaan en een andere baan zoeken en dan een eigen appartementje. Goede leer voor de volgende keer;)

Tot over 24 weken!

Liefs,

Laura