Hallo hallo,

Het is even geleden dat ik een verhaal heb geschreven, maar dat komt omdat er niet heel veel spannends gebeurt op het moment.

Ik zit inmiddels alweer 3 maanden in Australië! En nee, het is nog geen tijd om terug te gaan naar Nederland:)

Ook heb ik er nu 1,5 maand werken opzitten. Het gezin is super en de kids zijn nog steeds fantastisch. Ik werk 30 uur en dat verspreid over 6 dagen dus dat valt allemaal reuze mee.
Op dinsdag, woensdag en donderdag komt er van 9 tot 5 een nanny en dan heb ik dus zo goed als de hele dag vrij. Mijn taken in het gezin zijn vooral spelen met de kinderen en het verzorgen van de kids. Flessen maken, aankleden, eten geven, wandelen, spelen, afwassen, kleren wassen, badderenen soms een beetje schoonmaken. Als ik zie hoe erg de meiden zijn gegroeit in deze 1,5 maand worden ze zo snel groot. Over 2 weken worden ze alweer 1 jaar.
Ik zou hier tot begin september blijven, maar de nieuwe au pair komt pas 6 Oktober dus ik blijf een maandje langer hier. Nu ik een vaste datum heb kan ik kijken wat ik daarna wil gaan doen.

Het is hier nu herfst maar nog steeds erg warm en heerlijk strand weer. In mijn vrije tijd ben ik dus veel aan het wandelen of aan het strand te vinden. Wat opvalt tijdens het wandelen is dat het altijd druk is. Waar bij ons iedereen werkt en het leven over het algemeen wat later begint, staat iedereen hier heel vroeg op en genieten ze optimaal van het leven. Toch begint de verveling een beetje toe te slaan door de weeks. Aangezien ik veel vrije tijd heb ben ik naar het centrum van Cronulla gelopen en ben daar opzoek gegaan naar werk. Tot nu toe is dat nog niet gelukt helaas, doordat van 9 tot 5 net niet handig is voor winkels en café'tjes hier.
Deze week weer opnieuw proberen en volhouden tot ik iets vind.

De nanny die op dinsdag en woensdag komt is Emily, een Australisch meisje van 21. Op donderdag komt haar moeder. Tussen Emily en mij klikt het onwijs leuk, ze woont hier in de straat dus we spreken vaak af. Met haar en haar vriendinnen op stap en leuke dingen doen. En het fijne aan local people is dat ze blijven en niet weg gaan. In het weekend is het vooral fijn dat ik nu meer in Cronulla uit ga en niet snachts nog terug hoef te reizen vanaf het centrum. Voorlopig vermaak ik me nog wel in Cronulla doordat je elke keer het gevoel hebt dat je op vakantie bent. Met een straat vol winkeltjes, soms een markt en het prachtige uitzicht blijft het genieten hier.
Als ik met de andere meiden uit ben dan proberen we elke keer ergens anders heen te gaan om zo toch elke keer een ander deel van Australië te zien.

Toen ik hier kwam was het de week erna al Pasen. Waar wij normaal gesproken met de familie brunchen had ik nu vrij. Hier is Pasen net als Sinterklaas voor ons is. De kinderen en familie leven er echt naar toe, er worden cadeautjes uitgedeelt en gebarbecued.
Ik was samen met 3 vriendinnen een weekendje naar Newcastle gegaan. Met een prachtige wandeling, een mooie kerk en leuke barretjes hebben we ons goed vermaakt daar.

Afgelopen week was het hier natuurlijk ook gewoon Koningsdag en nacht. Er waren zowel voor koningsdag als koningsnacht feesten georganiseerd inclusief kroketten en frikandellen! In een kroeg vol Nederlandse lekker meeblèren met de muziek. Weer een hoop leuke, nieuwe mensen ontmoet en toch een beetje het Nederlandse feest kunnen vieren. Waar de niet Nederlanders naar ons toe kwamen: Wat vieren jullie eigenlijk? Als je dan uitlegt dat we de verjaardag van de Koning vieren beginnen ze heel hard te lachen en vragen of het een grap is. Al met al vonden ze het een leuk feest en zijn onze jalalala liedjes niet heel moeilijk te leren.

Toen was het 30 april. Nu ik 3 maanden hier ben begin ik het sporten en het korfballen toch wel te missen. Ik wist dat het ergens in Australië was dus na wat zoektocht vond ik een korfbalclub in Sydney. Zij waren erg blij met een Nederlander die wilde komen kijken. Samen met een jongen van De Meeuwen ben ik naar de training gegaan en heb ik 2 uur met ze mee getraind. Aan het begin van de training kreeg ik 5 ballen waarvan ik er 3 in moest schieten anders was ik geen echte Nederlander volgens hem. Het niveau is heel anders dan dat ik gewent ben, maar het was heerlijk om weer bezig te zijn. 22 mei spelen ze een wedstrijd tegen Newcastle en ze hebben gevraagd of ik mee wil spelen. Voordat de wedstrijd begint komt de coach van het Australische team 1,5 uur lang trainen geven. Een leuk vooruit zicht voor de komende maand:)

Volgend weekend staan Hunter Valley en Royal national park op de planning!

Liefs,

Laura